In 2017 besliste ik als minister van armoedebestrijdig deze buddywerking structureel te subsidiëren.
Mensen die lange tijd in armoede leven, hebben immers vaak een erg laag zelfbeeld en een groot tekort aan eigenwaarde. Ze lijken soms te berusten in hun situatie, waardoor de hulpverlening niet lijkt te werken. Door het sociale netwerk van deze kwetsbare gezinnen te versterken, stimuleren we hen om zelfredzaam te worden en beschermen we hen tegen sociale uitsluiting.
Theo stelde een versterkte eigenwaarde vast bij 70 procent van de kanszoekende buddy’s die een traject van twee jaar doorliepen en ziet bovendien dat 10 tot 12 procent langdurig aan het werk gaat.
De organisatie vierde zijn 10de verjaardag. Voor de toekomst heeft de organisatie grote plannen.
Theo Vaes en zijn team voerden al die tijd ook onderzoek, op zoek naar structurele oplossingen voor de problematiek van kansarmoede.
Ik luisterde naar hun ervaringen en lessen voor de toekomst. Lessen die ik graag meeneem.
Want een sterk Vlaanderen is ook een sociaal Vlaanderen. En een sociaal Vlaanderen draagt zorg voor iedereen.
Meer over de vzw ArmenTeKort: https://www.armentekort.be/